josvaneyck.reismee.nl

Dag 002 Fietsen naar Praag Haltern Lippstadt 108 km

Om kwart voor tien gisterenavond werd ik wakker! had toen al bijna twee uur liggen pitten met de laptop op mijn buik. Ben met mijn hoofd op het voeteinde gaan liggen. Liep een beetje af.

Om tien voor zes kon ik het niet meer uithouden in bed.

Ik had al een kwartier liggen luisteren naar de kwetterende vogeltjes. Midden in het bos is het s‘morgensvroeg een kakofonie van vogelgeluiden. Eentje spant de kroon. Is het een merel? Ik weet er niks van. Stom!

Mijn fietsspullen zijn weer droog

Mijn tassen inpakken, ontbijten en de tweede etappe kan van start.

Ben benieuwd wat voor een ontbijt ik krijg.

Ik heb nog brood over van gisteren. Dat kan ik tijdens het fietsen nog wel opeten.

Het ontbijt was prima.

Vers sinasappelsap, zacht gekookte eitjes, diverse kazen, vlees, zoetigheid, koffie. Kortom perfect!

Om 20 over negen reed ik weg. We hadden nog wel een uur door kunnen lullen. Frau Wergau was biezonder aardig.

Ik moest eerst via een wat grotere weg, noordelijk van de Haltern See, de route weer oppakken.

Zo gauw ik op de route zat dook ik het bos in. De eerste kms van de route waren prachtig, helemaal gericht op fietsers, geen auto te zien.

Ik had op de grafiek van de route gezien dat er toch wel wat klimmetjes waren. Niet lang, maar een paar kuitenbijtertjes.

Ik had bovenstaande foto net gemaakt toen een dikke Audi Q7 me bijna van de sokken reed. Waarschijnlijk zat de man te telefoneren. Hij schrok zelf zo dat hij stopte en zijn excuses aanbood. Heel vriendelijk maar mijn scheldtirade..... daar kun je wel naar raden.

Op de kaart zag ik, dat er een alternatieve route was aangegeven, dwars door een bos.

Een beetje jonglerend, de brandnetels vermijdend, zocht ik de weg naar boven. Totdat ik plotseling niet verder kon:

Over takken en stronken kon ik links langs de versperring. Eenmaal voorbij zag ik de reden van de padversperring:

Boven op een heuvel zag ik een groep fietsers, die zaten uit te puffen van een klim. Natuurlijk stopte ik om een praatje te maken:

'Von wo kommt Ihr?' ' Na gerade gestartet, wir haben erst Sieben km gefahren, aber der erste berg was schon so steil. Als Kindergärtnerinnen haben wir nicht solche trainierte Muskeln wie Sie.'

'Darf ich ein Bild machen für meinen Blog?'

'Natürlich' ' He mach die Zigarette aus; kannst doch nicht so sportlich mit \'ne......'

IK heb de naam van mijn blog dooorgegeven en ze een goede fietstocht gewenst.

Ik betrapte me erop dat ik hardop aan het zingen was:

' Willst Du ganz die Welt vergessen, willst Du einmal ungemessen, wirklich glücklich sein......'

'Schooier!' zei ik tegen me zelf!

Net voorbij Cappenberg heb ik even getwijfeld of ik de route moest vervolgen: Er stond een open wegversperring met een bordje Hochwasser.

Het Hochwasser was een plas van 10 meter!

Na Cappenberg heb ik wel dertig km langs een kanaal gereden. Was een beetje saai. Niet zoveel te zien, alleen maar stinkende fabrieken en enorme koeltorens.

Plotseling was na een sluis het water wel erg groen. Zou het door de naast gelegen fabriek komen?

Eenmaal weg van het kanaal zag ik in de verte een ooievaarsnest. Het was wat ver weg, maar ik kon de ooievaars horen klapperen. De Duitsers hebben daar een mooi woord voor: 'Klapperstorch'

De foto is niet zo duidelijk, maar ik kon met de Iphone niet verder inzoomen.

Het laatste stuk was weer prachtig. Via allerlei kleine weggetjes en bospaadjes was er een fietsroute naar Lippstadt.

Ik had noordelijk van Lippstadt een kamer gereserveerd. Tegen 16.00 uur was ik op de plaats van bestemming. Ik heb Wifi. Dus meteen begonnen aan mijn blog. Zit nog in mijn fietstenue te typen!

Zie route Dag 002

Bekijk Lippstadt

Dag 001 Fietsen naar Praag Pfalzdorf Haltern am See 105 km


über 'Nachwuchs' brauch ich mich keine Sorgen zu machen!
Deze foto van mijn kleinkind Sven is enkele weken geleden gemaakt. Zijn school fietste om geld in te zamelen voor de kankerbestrijding.
Sven straalt zoveel energie en vreugde uit, dat deze foto mijn beginpunt is van mijn reis naar Praag! Sven is mijn talisman!
Ja hij had zelfs een hartje met zijn foto meegegeven. Sven fietst dus de gehele tocht mee.
Jos en Henriette Kramer hebben vanmorgen samen met ons ontbeten. Heel gezellig. Henriette vond dat ik voor de vroege ochtend wat ADHD gedrag vertoonde. Ik kon haar mening niet delen.....hahahaha.... Ik was alleen maar wat opgewonden.
Knuffels ten overvloede, voordat ik vertrok.
Exact om 8.45 uur zat ik op de fiets
Ik had zelf een route tot voorbij Rees uitgezet. Zoals gewoonlijk ging dat toch wat anders, dan ik had verwacht. Net voorbij Rees wilde ik met het pontje, maar dat voer niet. Dan maar over Wesel en daar de route oppakken.
Als kind maakte de steunmast voor radio en TV in Mierlo heel veel indruk.
Hoe dichter ik bij Wesel kwam hoe groter de TV mast van Wesel. Vroeger moesten we de antenne op Wesel richten om Duitsland 1 en 2 te kunnen ontvangen. Ik ben er nog nooit zo dicht bij geweest. Is nog altijd indrukwekkend!
Hoe ik het klaar gekregen heb weet ik niet meer, maar ik fietste over de grote weg, over de nieuwe brug en kon met geen mogelijkheid op het naastliggende fietspad komen. De auto\'s en vrachtwagens suizden voorbij.
In Wesel kon ik meteen de Römerroute oppakken. Precies bij het beginpunt (voor mij) stonden twee fietsers met dezelfde bepakking als ik.
'Waar gaat de reis naar toe?' ' Naar Praag' 'Haha.... dan hebben we dezelfde bestemming. Zitten de zwemvliezen ook in de tas?' Het stel kwam van Amsterdam. Ze waren aan hun derde dag. Ik grapte dat we elkaar de komende dagen beslist nog wel vaker zouden tegenkomen. Vele uren later zagen we elkaar weer voor het toeristenbureau in Haltern.
De route was echt prachtig, voor het grootste gedeelte door de bossen. Ik moest wel opletten bij het oversteken van provinciale wegen. Soms zag je helemaal niets door veel te hoge hagen!
Noordelijk van Dorsten fietste ik steeds over een soms verhard , dan weer onverhard fietspad. Links korenvelden, rechts moerasachtige gebieden en ontelbare vennetjes. Werkelijk prachtig.
Na 67 km toch maar even een boterham gegeten bij een bijna drooggelegen beekje. Grappig met al die hoogwater berichten.
Bij een terrasje stopten ik om een cola te drinken. Naast me zaten twee stelletjes; ook op de fiets.
' Na was trifft es, dass Sie so hier in der Gegend mit dem Fahrad fahren?'
Nou er ontstond een zeer humoristisch gesprek. De mannen waren wel jaloers dat ik drie weken alleen mocht gaan fietsen. Na 50 jaar huwelijk mochten ze nog geen dag alleen. Wel vroegen ze of ik bij hun fietsgroep wilde komen. Een beetje Nederlandse humor konden ze nog wel gebruiken. De stelletjes waren rond de tachtig en ze zagen er werkelijk zeer patent uit. Als je had gezegd vooraan 60 dan had je het ook geloofd. ' Na dann hatt die Ehe keine Spuren hinterlassen:' Ze lagen dubbel van het lachen.Toch maar verder fietsen, hoe gezellig het ook was.
In Krudenburg had ik het gevoel dat de tijd daar had stil gestaan. Wat een mooi rustiek dorpje.
Om drie uur was ik in Haltern am See. Een mooi stadje verzorgd volgens Deutsche Gründlichkeit.
Frau Barabara Werrgau was zeer vriendelijk. Ze moest mijn kamer nog wel in orde maken maar ze waste ook meteen mijn hemdjes uit.
Ze zette koffie en binnen de korste keren hadden we een geanimeerd gesprek.
Het maken met mijn blog doe ik via het internet van mijn telefoon.
Gaat niet helemaal goed. Het uploaden van de foto\'s lukte aanvankelijk wel, later niet meer.
Frau Werrgau belde naar de Italiaan, enkele huizen verder en daar ga ik straks eten en daar hebben ze ook WLAN. De blog komt dus weer in delen.
Ondertussen zijn mijn fietskleren alweer gewassen!
Frau Werrgau heeft ze al te drogen gehangen.
Ik heb me toch zin in een stevige pint! Bij de Italiaan ga ik eten en daar ga ik proberen de rest van de foto\'s te uploaden.
klik opHaltern am Seeom wat meer te weten te komen over de stad.

Wordt het fietsen of zwemmen?

Vandaag heb ik een wat langere voorbereidingstocht gefietst. Mijn enige tegenstander was op de terugweg, de wind.

Vooral de laatste 25 km: De vermoeidheid begon op te spelen, het ging steeds harder waaien en ik had de laatste 50 km de wind pal op kop.

Mijn vochtgehalte op peil brengend, zag ik op TV de beelden van de overstromingn in Duitsland en Tjechie. Ik dit mijn lot?

Fiets ik volgende week door het water?

Kan ik beter een bootje nemen?

Of is dit mijn lot :

Nou laat ik optimistisch blijven en hopen dat over 9 dagen het water weer gezakt is!!!!!!!????????

Etappes tocht \"Fietsen naar Praag\"

Langzaam komt de dag dichterbij dat ik begin aan mijn grote fietstocht naar Praag.

Als alles volgens plan verloopt fiets ik onderstaande etappe\'s.

13 juni 2013 dag 1 Pfalzdorf Haltern am See 105 km

14 juni 2013 dag 2 Haltern am See Lippstadt 100 km

15 juni 2013 dag 3Lippstadt Wartburg 102 km

16 juni 2013dag 4Warburg Münden91 km

17 juni 2013dag 5Münden Eisenbach112 km

18 juni 2013 dag 6Eisenbach Hildburghausen109 km

19 juni 2013 dag 7 Hildburghausen Untersteinach 92 km

20 juni 2013 dag 8Untersteinach Cheb 97 km

21 juni 2013dag 9Cheb Plzen115 km

22 juni 2013dag 10Plzen Praag116 km

23 juni 2013dag 11Rustdag Praag bezoeken

24 juni 2013dag 12Praag LItomice99 km

25 juni 2013dag 13 LitomoceKleinschachwitz105 km

26 juni 2013dag 14 Kleinschachwitz Belgern96 km

27 juni 2013dag 15 Belgern Dessau Rosslau99 km

28 juni 2013dag 16 Dessau Rosslau Seehausen106 km

29 juni 2013dag 17Seehausen Langelsheim104 km

30 juni 2013dag 18Langelsheim Höxter104 km

1 juni 2013dag 19Höxter Gütersloh97 km

2 juli 2013dag 20Gütersloh Nottuln96 km

3 juli 2013dag 21Nottuln Pfalzdorf121 km

Ik heb weliswaar 20 etappes uitgezet, maar dit is slechts bij benadering

Nog veertien dagen en dan ...' geht\'s los!'

Dag 05 Rursee fietstocht

Er is iets misgegaan met het uploaden van dag 04. Als je de pagina selecteert, kun e.a. wel lezen. Weet nog niet hoe ik dat kan oplossen.

Linnich Pfalzdorf 101 km

Vanmorgen hield mijnheer Knop me gezelschap; zijn vrouw moest oppassen bij het kleinkind.

Ze had een aardige kaart voor me geschreven.

Liebe Familie Knop: Recht herzlichen Dank für Euere lieben Worten!

De route was voor een groot gedeelte gelijk aan de route van dag 01. De eerste 35 km waren best pittig. Meer klimmen dan ik had verwacht. Verder speelt de verkoudheid, die maar niet minder wordt, parten.Het eerste gedeelte wilde maar niet opschieten. Tegen 12 uur nog geen 50 km gefietst

Bij een bakker wilde ik een kop koffie drinken.

' Ich kann doch nicht eine volle Kanne Kaffee machen, denn Sie sind der erste der um Kaffee fragt'

Es dauert noch mehr als \'ne halbe Stunde, bevor Sie schliessen: Kann noch viel Kaffee getrunken werden. Ich hab Heute morgen fast 50 km gefahren, also eine Tasse Kaffee wäre nicht schlecht'

De dame murmelde wat en ging toch koffie zetten. Toen ze vroeg of ie smaakte heb ik toch maar aangegeven dat ik wel eens lekkerdere koffie had getronken. Hoefde hem niet te betalen.

Dan komt de diesel toch op gang. In een lekker tempo het tweede deel gefietst. Om 15.50 uur was ik thuis.

Mijn Rursee fietstocht zit erop.

Terugkijkend was het een fantastisch mooie tocht.

Wel heb ik steeds het gevoel gehad dat ik te weinig macht in mijn benen had. Realistisch klopt dat ook: was net een week ziek geweest en nog helemaal niet hersteld van mijn verkoudheid.

Ik had me intens verheugd op het samen fietsen met Paul, helaas kon dit begrijpelijk niet door gaan vanwege de ziekte van Wilma.

Waar ik me ook enorm op heb verkeken, dat waren de temperaturen. Als het in onze omgeving rond het vriespunt is, dan is het op 500 meter natuurlijk een paar graden kouder. Daar heb ik me echt op verkeken.

Mijn volgende grote fietstocht start 13 juni 2013.

Alle volgers hartelijk dank voor de leuke interesses!

Link naar Dag 05 Rursee fietstocht.

Dag 04 Rursee fietstocht

Woffelbach Linnich 80 km via de Zuidzijde van de Rursee

Toen ik vanmorgen afrekende kon ik mijn ogen niet geloven: voor twee dagen ' Halb Pension' slechts € 72,-- . En het vier-gangen menu was ook gisteren weer overheerlijk!

Ik had gisteren nog een alternatieve route uitgezet; niet via de noordelijke kant van de Rursee maar via de zuidelijke kant. Ik moest dat weggetje bij het Landalpark vermijden.

Uiteindelijk ben ik daar precies uitgekomen. Nu zag ik dat ik tot dat punt 14,5 km had gefietst. Gisteren werd ik via de noordzijde gestuurd en was het aantal km identiek. Achteraf had ik de oude route kunnen fietsen.

Wat is het plotseling anders als de zon schijnt. Het meer ziet er prachtig uit, de huizen schitteren in de zon.

Vanaf de eerste km heb ik fietsers, wandelaars, joggers, etc.... Honderden mensen en ze hadden allemaal goeie zin!

Via Heimbach heb ik de Rursee verlaten. Daar gaf de navi aan dat ik links een kleine weggetje in moest. Natuurlijk zeilde ik de afslag voorbij. Eindelijk snelheid maken(afdaling) en dat voelt zo lekker dat .....

In Hausen zat plotseling een heel venijnig klimmetje. Ik heb de haarspeldbocht, de tweede....en toen kwam daar een groep mensen naar beneden lopen. Ik moest van de fiets.

' Was qualen Sie sich in diesem Alter!!' 'Nein nicht qualen aber die fünf schöne Frauen haben mir abgelenkt!' 'Ja,ja...... so jung sind Sie nun auch nicht?' Schätzten Sie mal' Zwei/drei und siebzig?' ' Nee so alt noch nicht. Bin siebzig!' ' Na dann müssen Sie ein bisschen Auf achten, wenn Sie stürzen.... 'ne Hüfte ist so gebrochen, Stop das qualen und fang an zu geniessen!'

Tjonge, jonge, gaat Josje ook nog over zijn leeftijd liegen....... Hoezo ijdel? Ach, een leugentje om best wil...

Het is een genot om met dat mooie weer door een bergketen te fietsen. Je denkt steeds:' Moet ik daar over?' De weggetjes, soms niet eens verhard liggen echt doordacht. Ze volgen meestal de rivier en slingeren door de dalen.

Langzamer, maar zeker worden de bergen lager. Het wordt steeds drukker en de route is door de zon, door de moeilijkheidsgraad en noem maar op redelijk goed te fietsen.

Om kwart voor drie bel mevrouw Knop in Linnich.

Ik kan weer bij haar overnachten.

Wel heb ik een andere kamer gekregen, zodat ik kan internetten.

O ja.... Cancellara ook nog zien winnen!

Klik op de link

Dag 04 Rursee fietstocht

Dag 03 Rursee fietstocht Rondje rond de Rursee 67 km

In het hotel logeren alleen Nederlands sprekende mensen. Volgens mij allemaal onderwijs mensen: eigenwijs!!!!!!! Niet te filmen, maar wel leuk!

Vanmorgen had ik echt het idee om voor een alternatief programma te kiezen.

Maar dat kan ik tegenover Paul niet maken. Paul, ook dag 3 was de moeite waard! Hoe gaat het overigens met Wilma? Knapt ze al een beetje op? Kan niet anders met zo\'n zorg!

Toen ik buiten kwam vanmorgen, viel er zo\'n miezeige natte sneeuw. Regenbroek en overschoenen aangetrokken. Na tien km heb ik die toch maar uitgetrokken; fietst niet fijn.

De tocht voerde voor een groot gedeelte langs de Rursee oever

Link naar De Rursee

Het ging redelijk goed. Elke dag krijg ik de benen, bergop, beter rond. Ondanks het miezerige weer was de temperatuur goed. In de namiddag werd het weer kouder. Alsof de gure oostenwind weer aanwakkerde.

Het voordeel van fietsen is telkens weer, de plaatsen waar je komt. Plotseling fiets je dan weer een prachtig dorpje in, volledig in Fachwerk stijl.

Na vijftig km zou er een klim komen van meer dan 10 %. Door niet goed schakelen, moest ik al meteen van de fiets. Weer op gang kon ik in het zadel blijven tot boven. Ondertussen kijkend naar het in aanbouw zijnde greenpark Landal.

Link Landal

Bijna boven, een groot hek met een bordje ' Ende Weg' Meer stond er niet op.

Landal had alle bouwmaterialen op de weg geparkeerd. Was geen doorkomen aan. ' Stel je voor dat ik toch door het hek ga en er een of andere waakhond aan mijn fietsbroek gaat hangen....'

Dus maar omkeren. Ja je zeilt dan wel lekker naar beneden, maar je weet dat je elders de berg weer op moet. Er was geen elders: slechts een wandelpad liep naar boven. Ik heb er geloof ik wel een half uur over gedaan. En dan merk je de beperktheid van een fietsnavigatie. Het scherm is zo klein, dat je er geen overzichtskaart op krijgt. Gelukkig waren er 'Einheimischen' die me de weg wezen. Daardoor fietse ik de noordzijde van de Rursee, terwijl het toch echt de bedoeling was om de zuidzijde te nemen.

Ik ga de route voor morgen wat aanpassen, want die laatste km waren toch wel zwaar; dat zijn morgen de eerste km.

De route is weer via een link te zien.

Kijk rechts op de pagina: Dag 03 Rursee fietstocht

Dag 02 Rursee fietstocht 92 km van Linnich naar Woffelsbach

Dag 02 Rursee fietstocht.

Linnich Woffelsbach 92 km

Tien voor zes. Ik kon niet meer blijven liggen.

Toch nog maar eens de tocht van vandaag goed bekijken. Neem ik de korte route of de route via Monschau. Kan toch geen discussie zijn: aan deze tocht heb je steeds zitten klungelen; ga je nu toch geen verkorte versie doen. Je voelt je goed dus wat let je?

Dus... via Monschau

Hi hi, Ger dacht dat ik dan niet hoefde te klimmen: niks is minder waar

Zie link: Dag 02 Rursee fietstocht

Het was geen fietstocht..... het was een Survival tocht.

De geocaching ontbrak er nog aan.

Al heel snel verliet ik de Rur. fietste door allerlei dorpjes en dacht echt dat de navi een nieuwe route had gemaakt. Na twee uur had ik nog maar 22 km gefietst. Gaat een lange dag worden.

Ik heb geklommen, door stadjes/dorpjes, over asfaltwegen, over bospaadjes, door modder, over een laag dorre bladeren met slippend achterwiel, door de sneeuw en op ijs. Dat laatste was op het hoogste punt 562 meter. Na een klim over asfalt van ruim 5 km moest ik links af door het bos. De eerste 200 meter waren sneeuw vrij, daarna was het jongleren op de fiets. Omdat ik nimmer in het circus werkte lag ik er ook onmiddellijk. Ik kreeg mijn linkervoet niet uit de klikpedalen en als een stervende zwaan zeeg ik neder in een zachte, halve meter sneeuw. Als iemand me had zien en horen lachen, had hij of zij waarschijnlijk de wenkbrauwen gefronst en gedacht: “Tikt die ouwe wel helemaal?”

Dit was de eerste keer dat ik afdalen nog lastiger vond dat klimmen; dat kan ik niet, zal het ook nooit meer leren, maar ik vind het gewoon leuk!

Maar ja..... al die gekke toeren hadden zoveel energie gevraagd dat ik voorbij Simmerath er helemaal doorheen zat. Het ijs stond op de buitenkant van mijn fietsjack. Zo had ik getranspireerd.

Om kwart over drie ben ik gestopt. Ik had goed kunnen janken, zo zat ik er doorheen.

Ik heb wat gegeten, maar het smaakte voor geen meter. Zonde van de 15 euro.

Even contact gehad met Henrian en dat gaf weer zoveel moed om door te fietsen. Nog 33 km.

Mijn fietsjack heb ik opgeborgen en mijn groene jack met fleece aangetrokken. Gouden wissel. Geen kou meer gehad.

In Monschau raakte ik het spoor bijster. Een vriendelijke dame wees me de weg om weer op de route te komen naar de Rursee.

Aanvankelijk liep dit voortreffelijk heerlijk langs de Rur geen auto’s, Ik de enige fietser.

Maar als je begint te genieten weet je dat het venijn op de loer ligt.

Even gestopt om wat foto’s te maken. Kwam er een stevige klim door los zand, over rottende bladeren, een omgevallen boom: twee honderd meter lopen. Shit! Dit is nog zwaarder dan fietsen, maar ik kreeg het niet meer rond. Een wandelaar zei dat ik bijna boven was.

De Rursee kwam in zicht. Toch nog een paar venijne klimmetjes. Helemaal niet waar de accu was leeg!!!!!!!

Vijf voor half zeven arriveerde ik “ Zur Alte Frische”

klik op de link: Zur alte frische

Snel douchen en eten. VOORTREFFELIJK. ik ga jullie even lekker maken:

Verse zalm en gerookte paling

Broccolisoep

Vier verschillende medaillons, waarbij vier verschillende warme groenten, verse asperges, Parijse aardappeltjes en een gemengde salade.

Als toetje heerlijk ijs met slagroom.

ps.....ik heb niet alles opgegeten!