Om kwart voor tien gisterenavond werd ik wakker! had toen al bijna twee uur liggen pitten met de laptop op mijn buik. Ben met mijn hoofd op het voeteinde gaan liggen. Liep een beetje af.

Om tien voor zes kon ik het niet meer uithouden in bed.

Ik had al een kwartier liggen luisteren naar de kwetterende vogeltjes. Midden in het bos is het s‘morgensvroeg een kakofonie van vogelgeluiden. Eentje spant de kroon. Is het een merel? Ik weet er niks van. Stom!

Mijn fietsspullen zijn weer droog

Mijn tassen inpakken, ontbijten en de tweede etappe kan van start.

Ben benieuwd wat voor een ontbijt ik krijg.

Ik heb nog brood over van gisteren. Dat kan ik tijdens het fietsen nog wel opeten.

Het ontbijt was prima.

Vers sinasappelsap, zacht gekookte eitjes, diverse kazen, vlees, zoetigheid, koffie. Kortom perfect!

Om 20 over negen reed ik weg. We hadden nog wel een uur door kunnen lullen. Frau Wergau was biezonder aardig.

Ik moest eerst via een wat grotere weg, noordelijk van de Haltern See, de route weer oppakken.

Zo gauw ik op de route zat dook ik het bos in. De eerste kms van de route waren prachtig, helemaal gericht op fietsers, geen auto te zien.

Ik had op de grafiek van de route gezien dat er toch wel wat klimmetjes waren. Niet lang, maar een paar kuitenbijtertjes.

Ik had bovenstaande foto net gemaakt toen een dikke Audi Q7 me bijna van de sokken reed. Waarschijnlijk zat de man te telefoneren. Hij schrok zelf zo dat hij stopte en zijn excuses aanbood. Heel vriendelijk maar mijn scheldtirade..... daar kun je wel naar raden.

Op de kaart zag ik, dat er een alternatieve route was aangegeven, dwars door een bos.

Een beetje jonglerend, de brandnetels vermijdend, zocht ik de weg naar boven. Totdat ik plotseling niet verder kon:

Over takken en stronken kon ik links langs de versperring. Eenmaal voorbij zag ik de reden van de padversperring:

Boven op een heuvel zag ik een groep fietsers, die zaten uit te puffen van een klim. Natuurlijk stopte ik om een praatje te maken:

'Von wo kommt Ihr?' ' Na gerade gestartet, wir haben erst Sieben km gefahren, aber der erste berg was schon so steil. Als Kindergärtnerinnen haben wir nicht solche trainierte Muskeln wie Sie.'

'Darf ich ein Bild machen für meinen Blog?'

'Natürlich' ' He mach die Zigarette aus; kannst doch nicht so sportlich mit \'ne......'

IK heb de naam van mijn blog dooorgegeven en ze een goede fietstocht gewenst.

Ik betrapte me erop dat ik hardop aan het zingen was:

' Willst Du ganz die Welt vergessen, willst Du einmal ungemessen, wirklich glücklich sein......'

'Schooier!' zei ik tegen me zelf!

Net voorbij Cappenberg heb ik even getwijfeld of ik de route moest vervolgen: Er stond een open wegversperring met een bordje Hochwasser.

Het Hochwasser was een plas van 10 meter!

Na Cappenberg heb ik wel dertig km langs een kanaal gereden. Was een beetje saai. Niet zoveel te zien, alleen maar stinkende fabrieken en enorme koeltorens.

Plotseling was na een sluis het water wel erg groen. Zou het door de naast gelegen fabriek komen?

Eenmaal weg van het kanaal zag ik in de verte een ooievaarsnest. Het was wat ver weg, maar ik kon de ooievaars horen klapperen. De Duitsers hebben daar een mooi woord voor: 'Klapperstorch'

De foto is niet zo duidelijk, maar ik kon met de Iphone niet verder inzoomen.

Het laatste stuk was weer prachtig. Via allerlei kleine weggetjes en bospaadjes was er een fietsroute naar Lippstadt.

Ik had noordelijk van Lippstadt een kamer gereserveerd. Tegen 16.00 uur was ik op de plaats van bestemming. Ik heb Wifi. Dus meteen begonnen aan mijn blog. Zit nog in mijn fietstenue te typen!

Zie route Dag 002

Bekijk Lippstadt