Het ontbijt was net aan. Voldoende voor een ontbijt maar te weinig voor iemand die 117 km moet fietsen.

Om kwart voor negen zat ik op de fiets. Heerlijk 2 km naar beneden zeilend! Toch wel fris om zo je tour te beginnen.

Al gauw zat ik weer op de route en wederom genoot ik van de geweldige natuurtefereeltjes.

Maar ik zag steeds vaker dat ook hier Hochwasser was.

Een vrijgegeven wegversperring zorgde voor een geweldig obstakel.

Gelukkig kon ik er onderdor kruipen. Me nog niet goed realiserend wat het Hochwasser allemaal meeneemt.

Nog geen drie km verder was het volgende obstakel zo groot dat ik niet meer verder kon. Wat NU?

Ik heb de tassen een voor een over de boom getilt en aan de andere kant neergezet.

Toen mijn fiets er overheen. Ineens realiseerde ik me welke kracht en vernietiging het hoge water teweeg brengt. Tot vrij hoog op de helling was zand, leem en klei weggespoeld. De wortels van de bomen kunnen het dan niet meer houden en voila>>>

Toen heb ik me vermand: ' Josje, je komt nu steeds dichter bij het Hochwasser gebied en je ziet al hier wat voor gevolgen het heeft: kortom geen risico\'s nemen.

Voorlopig bleef het bij deze twee obstakels.

Opeens zag ik een bord over de tweedeling van Duitsland. Ik was in voormalig Oost Duitsland.

Of de duvel ermee speelt, maar ik zag vanavond Der Sturm op TV en die ging over dit onderwerp.

Bij een fietsbruggetje stonden een stel en een Duitse dame daar uit de omgeving te overleggen of ze over het bruggetje zouden gaan of de route zouden vervolgen.

De dame met het witte T-shirt wist van wanten: vooral de Nederlanders die als gekken langs de rivier fietsten, zonder ook maar oog te hebben voor de natuur.

Dat liet ik natuurlijk niet op me zitten en vol trots toonde ik haar de foto van de klaproos.

Veel gelachen en ze wilden vanavond hun foto op internet zien!

Tot drie uur ging het goed. Daarna begon de hitte op te spelen.

Bij het laatste stuk zag ik links boven op de berg de 'Wartburg' liggen.

Tegen half zes was ik in Stregda/Eisenach.

Shit weer niet internetten!!!!!

Ik heb me gedoucht en ondertussen een strijdplan bedacht hoe toch te kunnen internetten, want ik had hun wifi al op de Mac gezien.

'Tja, liebe Leute ich muss unbedingt mein Blog schreiben, wenn sie mir das Passwort eingeben, kan ich dran arbeiten. Geht es nicht, dann hab ich alle Verständniss dafür, aber dann möchte ich doch in Eisenach essen gehen'

Dat hielp. Mevrouw typte het password in en in een klein hoekje bij haar kaantoor zit ik nu mijn blog te schrijven.

Hij s nog niet volledig maar ik werk hem later wel bij.

Het ruikt zo lekker naar eten, dat ik stop en me heerlijk laat bedienen van een welverdiende maaltijd.

Ik heb beloofd reclame voor hun te maken

Gasthof Zum Löwen Eisenach Stregda

Dag 005 Lippoldshausen Eisenach Stregda