Dag 02 Rursee fietstocht.

Linnich Woffelsbach 92 km

Tien voor zes. Ik kon niet meer blijven liggen.

Toch nog maar eens de tocht van vandaag goed bekijken. Neem ik de korte route of de route via Monschau. Kan toch geen discussie zijn: aan deze tocht heb je steeds zitten klungelen; ga je nu toch geen verkorte versie doen. Je voelt je goed dus wat let je?

Dus... via Monschau

Hi hi, Ger dacht dat ik dan niet hoefde te klimmen: niks is minder waar

Zie link: Dag 02 Rursee fietstocht

Het was geen fietstocht..... het was een Survival tocht.

De geocaching ontbrak er nog aan.

Al heel snel verliet ik de Rur. fietste door allerlei dorpjes en dacht echt dat de navi een nieuwe route had gemaakt. Na twee uur had ik nog maar 22 km gefietst. Gaat een lange dag worden.

Ik heb geklommen, door stadjes/dorpjes, over asfaltwegen, over bospaadjes, door modder, over een laag dorre bladeren met slippend achterwiel, door de sneeuw en op ijs. Dat laatste was op het hoogste punt 562 meter. Na een klim over asfalt van ruim 5 km moest ik links af door het bos. De eerste 200 meter waren sneeuw vrij, daarna was het jongleren op de fiets. Omdat ik nimmer in het circus werkte lag ik er ook onmiddellijk. Ik kreeg mijn linkervoet niet uit de klikpedalen en als een stervende zwaan zeeg ik neder in een zachte, halve meter sneeuw. Als iemand me had zien en horen lachen, had hij of zij waarschijnlijk de wenkbrauwen gefronst en gedacht: “Tikt die ouwe wel helemaal?”

Dit was de eerste keer dat ik afdalen nog lastiger vond dat klimmen; dat kan ik niet, zal het ook nooit meer leren, maar ik vind het gewoon leuk!

Maar ja..... al die gekke toeren hadden zoveel energie gevraagd dat ik voorbij Simmerath er helemaal doorheen zat. Het ijs stond op de buitenkant van mijn fietsjack. Zo had ik getranspireerd.

Om kwart over drie ben ik gestopt. Ik had goed kunnen janken, zo zat ik er doorheen.

Ik heb wat gegeten, maar het smaakte voor geen meter. Zonde van de 15 euro.

Even contact gehad met Henrian en dat gaf weer zoveel moed om door te fietsen. Nog 33 km.

Mijn fietsjack heb ik opgeborgen en mijn groene jack met fleece aangetrokken. Gouden wissel. Geen kou meer gehad.

In Monschau raakte ik het spoor bijster. Een vriendelijke dame wees me de weg om weer op de route te komen naar de Rursee.

Aanvankelijk liep dit voortreffelijk heerlijk langs de Rur geen auto’s, Ik de enige fietser.

Maar als je begint te genieten weet je dat het venijn op de loer ligt.

Even gestopt om wat foto’s te maken. Kwam er een stevige klim door los zand, over rottende bladeren, een omgevallen boom: twee honderd meter lopen. Shit! Dit is nog zwaarder dan fietsen, maar ik kreeg het niet meer rond. Een wandelaar zei dat ik bijna boven was.

De Rursee kwam in zicht. Toch nog een paar venijne klimmetjes. Helemaal niet waar de accu was leeg!!!!!!!

Vijf voor half zeven arriveerde ik “ Zur Alte Frische”

klik op de link: Zur alte frische

Snel douchen en eten. VOORTREFFELIJK. ik ga jullie even lekker maken:

Verse zalm en gerookte paling

Broccolisoep

Vier verschillende medaillons, waarbij vier verschillende warme groenten, verse asperges, Parijse aardappeltjes en een gemengde salade.

Als toetje heerlijk ijs met slagroom.

ps.....ik heb niet alles opgegeten!