josvaneyck.reismee.nl

Dag 020 DT 20120704 Fröndenberg tot LBN Duisburg 120 km

Vanmorgen bij het ontbijt nog even met een fietsstel gepraat, die aangetrouwd familie waren met een Nederlandse. Ze kwamen uit Noord Sauerland. Volgens hen waren de fietsroutes daar mooier dan de 'Ruhrtalfernradweg'.


Hemelsbreed was de laatste etappe misschien maar 30 km. Door het meanderen van de Ruhr, had ik toch nog honderdwintig km te fietsen. Het begon al meteen te kriebelen. Vanavond weer bij Henrian. En natuurlijk Toos en Wiel.


Na 15 km reed me een stel van mijn leeftijd voorbij. Ze gingen als een speer. De man , wel twee meter groot trapte een ontiegelijk zwaar verzet. Hij merkte dat ik achter hem bleef hangen en begeleidde me door een paar stadjes waar de bepeiling niet optimaal was. Ze kenden het gebied op hun duimpje en wisten allerlei alternatieve weggetjes.

Bij de veertig km zag ik een terrasje. Daar ben ik gestopt, met het excuus dat ik een drinkpauze wilde maken. De werkelijke reden was, hun tempo. Ze fietsten net iets harder dan het tempo dat voor mij lekker fietst.
Tien minuten later zag ik ze bij een panoramapunt zitten. Hadden onze stop dus net zo goed samen kunnen doen.


Hoe dichter dat ik bij Essen kwam, hoe meer ik me op bekend terrein voelde. Het zal wel inbeelding zijn, maar ik vond het laatste deel van de route vele malen mooier dan het begin.
'Wenn Sie so weiter fahren, dann sind Sie um Vier Uhr wohl in Mühlheim!' Het bleek een fietser te zijn die ook in Fröndenberg had overnacht.


Voorbij de Baldingeysee is een natuurlijke bron. Daar heb ik voor de laatste maal mijn bidon met fris water gevuld. Dat had ik nodig voor de laatste 20 km.


Tot aan Ketwig heb ik heel rustig gefietst; moest nog wat energie overhouden voor de 'Eselsberg' ; is natuurlijk anders met bepakking. Nou dat viel alleszins mee. Op mijn manier kwam ik prima naar boven. Nergens hoefde ik naar adem te happen. De conditie is de afgelopen drie weken toch wel wat beter geworden. Hahahaha...
Bij de spoorwegovergang over het railsdepot aan de Druchter weg heb ik Henrian gebeld dat de poort geopend kon worden. De poort was door Henrian, Toos en Wiel mooi versierd.


Ik kreeg zelfs een 'gouden medaille' omgehangen.


Toen we naar onze caravan liepen sprak een buurman humoristisch: 'Na..... hast Du dass Auto vergessen!'


Natuurlijk kwamen de buren vragen hoe het was geweest. Ik werd met lof over mijn prestatie overvoerd. Teveel van het goede.
De Warsteinertjes gingen er natuurlijk in als zoete broodjes.

Om half tien sliep ik als een roos.
Morgen fiets ik toch nog naar huis. 78 km. Ben benieuwd hoe dat zal gaan zonder bagage.
Alle belangstellenden, alle mensen die hebben gereageerd, iedereen die mijn blog heeft gevolg.
Jullie ondersteuning en het lezen (soms 170 x een pagina aangeklikt), waren de vitamientjes om de tocht te volbrengen. Zeker als ik dan een foto van me zelfs zie; Een fietserslijf zal ik wel nooit krijgen.........

Reacties

Reacties

Robert, Lily en Philip

Eind goed al goed!

Michiel

Jos mijn complimenten. Soms wilde ik dat ik dit ook kon.
Groetjes en fijne vakantie met Henrianne

Ger

Jos,
petje af en diepe buiging!

Harry C.A.

Hallo Jos,

Gefeliciteerd met deze prestatie; dat in je uppie.
Voor 'ons-thuisblijvers', konden we je fietstocht 'op de voet volgen', dankzij jouw verhalen en foto's, allebei zeer beeldend.
Na drie weken mag je zitvlak wel in de baby-olie en de
herinneringen............in je plakboek-van-je hoofd.
Kijk nu al weer uit naar onze eerste repetitie.
Hartelijke groet...ook aan Henrian.
Ik maak me ( wandelend)klaar op over een week "De Nijmeegse Vierdaagse" te lopen; al weer wat jaartjes geleden, maar het vierdaagsevirus bleek noch uit het hoofd, noch uit het lijf.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!