Afgelopen donderdag zijn we voor een paar dagen naar ons Recreatieplaats LBN Duisburg geweest.

De eerste tocht afgelopen zaterdag was heel plezierig om te fietsen. Vanaf de LBN ben ik door de bossen naar de Ezelsberg gefietst. Heerlijk om daar naar beneden te zeilen. Via Kettwig naar Ratingen gefietst. Over de Golfbaan rnaar Hösel! Wat een prachtige omgeving. Je waande je in een prachtig vakantieland, langs kleine beekjes en pittoreske weggetjes. Met mijn trekkingfiets kon ik uiteraard over de hobbelige wegen. Voor een racefiets zou dit onmogelijk zijn. Kortom een geweldig mooie tocht.

Omdat we gasten kregen wilde ik niet te lang wegblijven. 65 km

Vandaag heb ik weer een tocht gemaakt, met de bedoeling zo'n 80 km te fietsen. Helaas dat liep even wat anders. De weg langs de Ruhr is normaal goed te fietsen omdat ie auto vrij is. Echter vandaag reden er talloze auto's, schaatsende tieners, wandelende gezinnetjes, ongelofelijk veel e-bikers en dan ook nog een aantal mensen die gewoon stevig door willen fietsen. Kortom per 4 vierkante meter ...iemand! Toch lukte het om lekker door te fietsen. Totdat ik bij Haus Peschel kwam en plotseling door een zeer bejaarde automobilist van achteren van de fiets werd gereden.

Gelukkig waren er een aantal motorrijders die wilden getuigen. De bestuurder van de auto, bleef soicijns zitten en kon zelfs een excuus niet over zijn lippen krijgen.

Ik had me behoorlijk bezeerd, Helm beschadigd, fietsbroek kapot, achterwiel helemaal scheef gereden. etc... Ik baalde als een stekker.

Gelukkig kon ik het wiel opnieuw steken en het draaide weer.

Wat zal ik doen.... doorfietsen of omdraaien?. Het laatste leek me het verstandigste, vooral omdat ik niet wist, hoeveel last ik van mijn kneuzingen zou kunnen krijgen. Aanvankelijk kon ik helemaal niet meer op mijn stuur steunen. Totdat me een wielrenner voorbij reed, die ik dacht te kunnen houden. Jawel dat lukte. Ik probeerde de ' muizen' van mijn handen te ontzien en zette een tandje hoger. Waarschijnlijk vanwege het gif dat in me zat. Ha ha.... de ezelsberg kwam ik zelfs eerder boven dan hij. Henrian was verbaasd dat ik zo snel terug was. Slechts 48 km gefietst.

Mijn kneuzingen vallen best wel mee, maar mijn linkerhand is zo stijf aan een plank.

Zal ik nog wel een paar dagen last van hebben.

De tochten kun je terugvinden op facebook